Velen vroegen me hoe het voelde om na een lange tijd terug thuis te komen. Vreemd genoeg deed me dat bitterweinig, zeker in tegenstelling tot mijn wederkering hier op kot. Het was zo koud dat ik de deur moest openlaten om de warmte een beetje binnen te laten tochten. Zelfs nu met de verwarming de hele dag lang op maximum is het hier amper 18°C. Een mooie metafoor voor de warmte die deze stad me in de afgelopen maanden geschonken heeft.
Volgende week beginnen we aan een workshop met een hele hoop aardige mensen. Hopelijk ontaardt de hele rotzooi in een orgie van scheldpartijen en bot lichamelijk geweld! Schrik niet beste lezer, ik heb me er gewoonweg op betrapt dat mijn verwachtingen steevast een tikkeltje te hoog liggen. Enkel een smerige herpesinfectie of communistische groepsleden kunnen nu nog roet in het eten gooien. Heb daar van terug lot!
Verder gaat alles zijn gewone gangetje. Mijn laptop draait stevig overuren en mijn DVD-lezer zingt het waarschijnlijk geen 100 uur meer uit. Om mezelf nog in de spiegel aan te kunnen kijken besloot ik dan maar om ook eens een boek te ontlenen in plaats van enkel films. Nou nou, niet denken dat ik de intellectuele toer op ben gegaan. Gewoon iets lekker luchtigs over de geopolitiek en culturele verhoudingen in het post-Koude Oorlog tijdperk. Het doodt de tijd.
Veel moed voor de blokkers en tot volgende week,
Olivier.
Ps voor de geduldige surfer: de vorige blog is ook nieuw
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Olivier hoe is het mogelijk :)! Je hebt er toch enkele positieve dingen in gezet :)! proficiat, ik ben trots op u!
Een reactie posten