Week 12:

Zoals verwacht sprong ook de EFAP-td af nog geen dertig minuten voor het ter perse gaan van vorige blog. Stilaan begint dat nogal voorspelbaar te worden dus gelukkig zijn jullie lezers geprezen dat ik geen zin heb om daar nog een woord aan vuil te maken. Ook al kunnen de woorden die ik daarvoor reeds in gedachte had moeilijk nog vuiler.

Gelukkig ook voor mijn blog, en vooral voor mezelf, heeft Soulwaxmas een hele hoop gecompenseerd. Soulwax, 2 many DJ’s, Tiga en Crookers op één avond, ze deden dat goed die jongens. Fluitende oren, ‘prijzige’ drank, over de koppen lopen en vooral veel zweten, het hoort erbij. Kijk eens hoe positief ik kan zijn. ‘Olivier amuseert zich wel in Parijs’?: Als het mogelijk is.

Sporadisch staat het geluk dus wel aan mijn zijde. Net zoals in de les toen een vriendelijke kerel me een stage aanbood bij de woordvoerder van Justitie. Doch, ik zou mezelf niet zijn als ik dat op een of andere manier bijna zou verpesten. Je weet dat ik van tijd tot tijd eens graag mijn gedacht zeg. Zo ook dus op zijn vraag of België katholiek of protestants was. Pas nadat ik mijn (ongevraagde) mening uit de doeken had gedaan over dat palliatief clubje fossielen drong het tot me door dat hij eerder naar mijn geloof polste dan naar de klerikale situatie in België. Inderdaad, het was een katholiek. Praat je daar maar eens uit in het Frans.

In de les Engels dan weer vroeg de docent mijn mening over Parijs, deze keer wel in een directe vraag weliswaar. Best een mooie stad, zei ik, maar sociaal gezien een leprageval. Het valt voor je ogen uit elkaar en niemand lijkt moeite te doen om het te genezen. Dat waren wellicht niet mijn exacte woorden al kreeg ik onmiddellijk bijval van een Brusselse. Het moet van 1830 geleden zijn dat een Franstalige Brusselaar en een Vlaming nog overeenkwamen. Laten we er toch vooral geen energie in steken om het te begrijpen

Terug over naar negatief nieuws. Mijn artikel over de honden werd blijkbaar niet gesmaakt. Amper 7/20. Zinsbouw, woordenschat, grammatica, alles wat fout kon was ook fout. Niet dat ik daar even snel een tekst in elkaar heb gebokst. Aan een tempo van een alinea per uur mag ik toch wel beweren dat er over nagedacht is.

Als mijn volgende artikel dan ook nog eens even slecht gequoteerd word ben ik echt wel de klos. Op enkele weken voor het einde is het namelijk te laat om er nog iets aan te gaan doen. Goed, mijn Frans is nog steeds niet wat ik er zelf van verwacht had maar het is nu ook niet de bedoeling dat ik foutloos kan schrijven na drie maanden Parijs. Trouwens, dit is godverdomme mijn derde taal. Dat zijn er twee en een half meer dan er gemiddeld in Frankrijk gesproken worden.

Tot de volgende,

Olivier.