zondag 19 oktober 2008

Meer van dat! Week 3

Hetgeen wat ik nooit voor mogelijk had gehouden maar me toch zeer eigenaardig is overkomen: Ondergetekende blokt vrijwillig alle hoofdstukken van Vocabulaire 2000 uit het hoofd. Weliswaar volledig trouw aan de eigen studiemethoden, herkenbaar aan een gebrek aan planning of enige andere vorm van organisatie. Want laten we toch niet té hard van stapel lopen. Daarvoor moet de geest nog een beetje rijpen…

In tegenstelling tot wat u misschien zou kunnen denken is het niet de eenzaamheid die mij tot deze waanzin heeft gedreven. Wel in tegendeel. De sociale contacten nemen juist toe. Maar na nogmaals een week fronsen, knipperen en debiel staren bij elke conversatie tussen de locals wordt het wel eens tijd om het heft in eigen handen te nemen. Wederom blijkt dat passief afwachten niet tot resultaten leidt. Wie heeft me dat toch ooit wijsgemaakt?

De dringende nood om mijn woordenschat uit te breiden valt dus enerzijds te verklaren door de toenemende sociale contacten met de inboorlingen maar even goed door de angst om een kankerende verveling op te lopen. De komende week telt hooguit EEN voormiddag les! Zelfs een volleerde lamzak als ik botst daar op zijn grenzen. De enige oplossing bestaat er dus in om het plaatselijk creools spoedig meester te worden en een stage te zoeken.

Gelukkig zwemt mijn school in de poet waardoor ze meer stageplaatsen kunnen regelen dan er studenten zijn. Een jaartje EFAP kost mijn klasgenoten tussen de zeven- en tienduizend euri per jaar. Daarvoor krijgen ze wel hun diploma praktisch cadeau inclusief een stevig uitgebouwd jobnetwerk om je overgewaardeerd diploma in harde cash om te zetten. Bedrijf zkt persattaché m/v zonder talent voor corp. propaganda.

Afgezien van enkele kleinere ongemakken verloopt dit Erasmusavontuur al een pak aangenamer dan de eerste weken. Gisteren zat ik nog samen met de andere Belgische EFAP-studenten (Jeroen, Lore en Britt) in een zonovergoten Jardin de Luxembourg, volgende week trek ik normaal gezien naar Disneyland :) Vrijdag heb een concertje meegepikt in een Parijse kelder samen met een schamele vijftig andere toeschouwers, totaal cultureel verantwoord met andere woorden. Hou trouwens de naam Blackpool in de gaten. Dat wordt misschien nog wel iets. Hun album heet French Fuckers of ‘Baiseurs françaises’ zoals de radiopresentator het zo nodig moest vertalen.

Wel voortaan oppassen geblazen in Bois de Boulogne. Mijn klasgenoten begonnen me even uit te lachen toen ik zei dat ik daar ga lopen. Net zoals elk zelfrespecterend stadspark trekt ook het Bois de Boulogne ’s nachts haar beerputten open voor de meest bizarre wezens uit onze beschaving. Prostituerende travestieten, ruige boshomo’s en schurftige crackhoeren dingen er allemaal naar het onderste schavotje van onze maatschappelijke ladder. Voorlopig heb ik nog niet het genoegen gehad dergelijk figuur te ontmoeten. Mocht dat geluk me toch treffen beste lezer, u zal de eerste zijn om het te weten te komen. (Wat is dat eigenlijk toch met stadsparken en marginalen?)

Onvermijdelijk blijven steeds de kleinigheden die geregeld moeten worden zoals een bankrekening openen om mijn elektriciteit te kunnen betalen maar ook om de vrijgevigheid van de Franse staat te kunnen incasseren. De slet van een huisbaas moet nog wel een document voor mijn beurs terugsturen. Het is zeer eigenaardig dat het zo lang duurt. Met de huur dat ik hem betaal (lees: de financiën van de Creyboschlaan 20) kan hij het even goed door Sarkozy laten invullen.

Mocht Kafka een Fransman geweest zijn, hij had er een eind aan gemaakt nog voor er een letter op papier stond. Met al die bureaucratie heb ik soms de indruk dat Bertrand Delanoë (ne sos…) een aangetekende schriftelijke toestemming moet geven om m’n reet te mogen vegen.


Nog even dit:

Voor diegenen die van plan zijn af te reizen, raad ik aan om de volgende voorwerpen in te slagen:
-Genoeg heerlijk Belgisch brood voor het eerstvolgende ontbijt, bij voorkeur wit tiger of boerenrond
-Enkele goede cd’s want mijn mp3 draait hier stevig overuren (om te kopiëren)
-een voetpomp (ventiel matras = Ø2cm)
-films of tv-series op een harde schijf (niet verplicht) Ik kan namelijk niet elke avond uitgaan. Mijn bankkaart vertoont nu al zorgwekkende vormen van slijtage.

Uw gastheer voorziet zelf twee matrassen incl. slaapzakken. Neem wel de voetpomp mee voor de matras. De braafste onder jullie is misschien een plaatsje bij mij in bed gegund…

Het ziet er trouwens meer en meer naar uit dat ik de hele kerstperiode naar huis wederkeer. Als er al nieuwjaarsplannen zijn mogen jullie me er altijd van op de hoogte houden of jullie kunnen natuurlijk altijd naar hier komen om ergens op de oevers van de Seine het nieuwe jaar af te wachten…

Het was me weer een groot genoegen jullie te mogen schrijven,

A la prochaine,
Olivier

Geen opmerkingen: